#taksimam

Alles voor de liefde

“Ha Mam, we zitten in de trein, als je nog geen spijt hebt, 
willen we jou graag als taksi terug”
Ik heb nooit spijt, tekst ik terug.
Mooi!
5.30 uur?
Jo!

5.30 uur: Ik sta bij de Mecc.
Vier (bijna) mannen stappen in.
Moniek, je bent een held, respect dat je dit doet!
Ik lach en zeg: “Alles voor de liefde, mannen!”

We rijden Maastricht uit.
Binnen in de auto is het 21, buiten -3 graden.
Er wordt nog wat gemompeld over en dan is het stil.
Het slaapt.
Bij het station Venray stappen drie mannen op hun fiets.
Die van mij rijdt mee, de fiets komt later wel, zegt hij.
Thuis krijg ik een echte omhelzing.
Thanks Mam en nu ga ik pitten!

“Alles voor de liefde”
(en omdat loslaten soms gewoon effe niet hoeft! Toch?)