“Omarm de zeikerd!
Geef hem of haar jouw professionele liefde.”

Ik was weer lekker op dreef, een gemotiveerde groep, hard aan het werk om dat wat ze willen leren te oefenen.
Het is bijna weekend, ik kijk nog even op mijn BlackBerry.
Nabeschouwing training lees ik, Oh!
Nieuwsgierig lees ik verder.
“Jouw uitspraak, Omarm de zeikerd” vond ik geweldig en is mij bijgebleven.
O en oeps, dacht ik (heb ik dat gezegd)
Ik lees verder:
Ten eerste omdat hij erg grappig is en ten tweede omdat het een mooie manier is om met problematische deelnemers om te gaan, ik heb het al toegepast, privé.
Gisterenavond, zie mijn dochter dat de Pasta Alla Bosaiola, die ik gemaakt had naar hondenvoer smaakte. Het lukte mij dankzij jouw uitspraak om mij te beheersen. In plaats van mijn impulsieve en primaire reactie, zei ik “Ach lieverd je vindt het niet lekker he, wat vervelend voor je…..
Mooi toch?

Ik ben een Oen.
Open Eerlijk en Nieuwsgierig.
Dus mail ik terug.
Zo benieuwd naar het gezicht en de reactie van je dochter.
Gelukkig antwoordt hij:
Ze keek me heel raar aan, haar blik was een mengsel van verbazing en erkenning en toen heeft ze de Pasta opgegeten, uiteraard heeft ze de oorzaak van de hondenvoersmaak, eekhoorntjesbrood, laten staan….

Dank je wel, lieve deelnemer, dat je dit met me deelt, “Gouden (leer) momentjes”
Er zijn geen lastige klanten!
Jij, wij, ik vinden ze lastig omdat ……. (we, jij, ik, niet op zoek gaan naar de oorzaak) toch!!!