[et_pb_section admin_label=”section”][et_pb_row admin_label=”row”][et_pb_column type=”4_4″][et_pb_text admin_label=”Tekst” background_layout=”light” text_orientation=”left” use_border_color=”off” border_color=”#ffffff” border_style=”solid”]

Ik blader door de Peel en Maas, zie een pagina grote “kom toch gezellig nog een keer bij ons binnen na de optocht” advertentie van de Artiest. Ik snuif en denk wat ruik ik toch?

Ik wandel gezellig via een stukje bos naar de Perdstal. Bewonder het interieur, eet een pannenkoek en kan me voorstellen dat dit nu echt iets is wat we nodig hadden in Rooj. De directeur van onze schouwburg is er ook, hij drinkt een kopje koffie. Ik snuif en ruik weer het zelfde luchtje? In ene herken ik het, het is of de geur van geritsel in het struikgewas, zo’n typisch Limburgs Net Werk luchtje, of het is de geur van be(s)langenverstrengeling. Ik snuif nog even verder.

[/et_pb_text][/et_pb_column][/et_pb_row][/et_pb_section]