Mag ik ook mee?

Zaterdag, de eerste in september!
Project #debenedenboel is weer in volle gang.
Het zonnetje schijnt, gelukkig, de inboedel staat buiten.
Maarten en Enrico zijn bezig met de vloer!
Dat is een wonderlijk schouw- en hoorspel.
Het huidige meubilair heeft de nodige herinneringen aan de zingende stukadorren over gehouden
of het past niet meer in het beeld dat wij hebben voor #debenedenboel.
Dus lang leve Ikea!

Het boodschappenlijstje is gemaakt, alles op voorraad.
Mag ik ook mee?
Vraagt jongste dochterlief.
Ik geniet, met je kids naar de Ikea! Feest!
Tuurlijk, zeg ik!
Is dat wel handig, want dan zit de auto vol.
We gaan toch met de aanhanger!
O, ja!

Aangekomen,
hebben ze in ene alle drie “zo’n honger”!

Dus zit ik met mijn drie kids in het restaurant.
Gezellig, mam, zeggen ze ietwat cynisch, met je kids bij de Ikea.
De een geniet van een softijsje, ze mocht zelf tappen.
De ander van het laatste panini broodje, de jongste van een warme wafel, helaas zonder chocolade.

We gaan de showroom in.
Het commentaar op het boodschappenlijstje was thuis al geleverd.
Niet geel, jawel geel, NEEEE geen bloemen, mmmmam die is wel oké!
In de showroom bleven ze bij hun commentaar.
Voor de mede showroomkijkers dikten ze het nog wat aan.
Er wordt wat meewarig naar mij gekeken.
Ik twijfelde ook (een beetje) bij de bloemen, zo anders eigenlijk, zei ik.
Ons mede publiek zag ik denken, doet ze het of doet ze het niet?
Op weg naar het magazijn, plukken we 2 lampen uit de rekken, een waszak en natuurlijk van die handige plasticzakjes.

U vindt uw product in:
Stelling 17, Stelling 3 vak 36, tot zover gaat het goed.
Ga naar een medewerker.
Helaas niet op voorraad, ja maar de App zegt van wel.
Sorry mevrouw de computer zegt, Nee!
Dan wil ik toch weer even naar de showroom.
Snap ik, Mam! zegt de jongste, ik loop met je mee.
De andere twee horen we sputteren.
Mijn batterij van de Phone is bijna op.
Jongste dochterlief ontpopt zich als de woordvoerd(st)er met manlief.
Ze had op de eerste ronde al een keus gemaakt alleen (net iets) te groot, was mijn commentaar. 
Behendig overlegt ze haar keuze met Pa en kunnen we weer door het hele pand naar de andere twee.
Die Mijn Phone op hol laten slaan met een herhaling van berichtjes:
“Wil de moeder van Hidde en Renee zich melden bij de ballenbak, uh magazijn”!!!

Betalen, wachten in het magazijn. (ze hebben weer honger)
De aanhanger wordt vakkundig volgestouwd door zoonlief.
Hij rijdt en zegt: 
Mam, nog een keer, zit het er nog in, dan zet ik je er uit, kun je verder lopen.
“Nooit meer Ikea!
Hoor ik hem zeggen tegen zijn zus.

Ik zit op mijn bloemetjesbank en geniet.
De bloemetjes vinden ze echt allemaal nog niks, ikke wel.
Want ik weet dat dit nu al familiegeschiedenis is.
Mam, weet je nog, dat je met al je kids, naar de Ikea ging!

Ons project #debenedenboel!