Nog 8 etappes, nog 143 kilometers!

Nog 8 etappes, nog 143 kilometers!

Nog 8 etappes!
Volgens mijn teller nog 143 kilometers.
Of dit helemaal klopt?
De kilometers van het Pieterpadboek versus mijn kilometers met Endomondo. Waarschijnlijk eindig ik in de min op mijn 50 ste. Dan zie ik ook welke omwegen of dwalingen ik gemaakt heb op mijn pad.
Dwalingen, dat is een mooi woord voor mijn pad. Mijn dwalingen in kilometers!
Terwijl de meeschrijvers, meelopers mijn mailbox en whatsapp vullen met verslagen. Vraag ik me af wat dit gewandel me tot zover gebracht heeft.
Wat ga je doen na het Pieterpad, blijf je dan ook wandelen? vroeg Froukje me laatst.
Ja, zei ik enthousiast.
Waar dan? logische vervolg vraag van Froukje.
Ik krabbel achter mijn oren, ja waar dan, want ook ik zie het einde van het Pad naderen.
Wat te doen na het Pieterpad. Steeds meer mensen roepen Santiago de Compostella???? Zo leuk?
Ik heb er zelfs al naar gegoogled!
De kustroute heeft mijn voorkeur. Die kan ik ook in Nederland nog uitproberen. De strand 6 daagse als oefening voor het primitieve? (ook al naar gezocht, onderzocht, gelukkig zijn er voor 2014 geen start mogelijkheden meer)

Ben ik mezelf al tegen gekomen op het pad, want dat schijnt ook een reden te zijn als ik internet afstruin.
Jezelf tegen komen, of in gesprek met jezelf, of..
Welke wijze lessen heb je al.
Moet dat?
Ik geniet vooral van al het moois onderweg en soms ook op het moment niet, maar achteraf toch weer wel heel bijzondere op het Pieterpad.
Levenslessen dan?
Voor alsnog ontdek ik dat op mijn manier plannen best werkt, lukt.
Mijn omgeving hier soms regelmatig anders overdenkt, enfin dat wist ik al.
Of ik hier iets in ga veranderen?
Tsja… misschien heb ik daar nog 8 etappes voor nodig.

Wie loopt er mee op mijn laatste etappe, Vierlingsbeek-Swolgen? 4 September is gewoon op een donderdag.
Werkdag, schooldag, dus een bijzonder verlof dag?
Heel leuk zou ik het vinden als, iedereen die met me meegewandeld hebben die laatste etappe ook mee maken.
Is dit te organiseren. Je kan toch ook op zaterdag 6 september hoor ik een van mijn stuiterballen zeggen.
Dat kan, maar dan klopt mijn afspraak niet, met mezelf.
Op mijn 50 ste heb ik het Pieterpad gelopen, op mijn eigenwijze… me.

Dubbele etappe, die wil ik ook nog heel graag lopen.
Stel dat ik… Santiago…., stel, dan heb ik deze uitdaging nog te gaan, toch?
Tijdens de dubbele etappe met zuslief, ben ik mezelf echt tegen gekomen.
Dat gevecht tegen je lijf dat niet wil tegen je mind dat nog zo fit is en vol met dat wandelstofje.

2 dagen achter elkaar wandelen…. wil ik ook nog….
Want ook hier heb ik het af laten weten, het weekend met de meiden was de uitdaging.
Mislukt in het volbrengen van 2 etappes in 2 dagen.
Dus..

Tellen jullie mee?
Ik zit al op 5 etappes. (nog 3)

Mijn mee wandelaars willen ook nog mee.
Herman, heeft inmiddels de 2 delen van het boek ook in zijn bezit. We hebben gewandeld in zijn verleden, geboorte, woondorp met en zonder zijn dochters. Heel bijzonder. We willen nog een keer samen kuieren. Sleen-Coevorden (geloof ik)
Mijn pa, bijna 73 heeft me gered met mijn niet afgemaakte teleurstelling eh etappe. 11 Kilometer. Zuidlaren-Gasteren.  Dit is zowel een overwinning voor hem, die zo lang ik mij kan heugen absoluut niet loops is, als ook voor mij. Want tot nu toe heb ik dat meewandelen van pa tegen gehouden. Ja, ik wandel niet met iedereen, je kan toch niet met iedereen wandelen? Tsja, dus wel. Pa wil de uitdaging nog een keer aan, 18 kilometer. Ik ook want op sjouw gaan met je Pa zonder Gigabites op je toestel, vraagt om nog een tocht. Wetend dat het vieren van mijn 50 ste verjaardag met ieder die ik lief heb en mee heeft gewandeld ook nog een drempel is .. enfin lang verhaal.
Mijn broer Ted, onze etappe Valkenburg-Sittard heb ik uitgesteld. Hoofd wilde heel graag, lijf niet, ook niet na een dag rust. Ik wil eindigen in Sittard en met hem voor het huis van Toon Hermans even knuffelen. Want zijn #iniederstadjeeenplatje heeft me door mijn tocht naar Sittard geholpen. 4 kilometer in de stromende regen met Toon op je oren, kun je ongegeneerd je eigen druppels laten vloeien, ondertussen wanhopig  je Iphone tegen de regen beschermen om toch de vrolijke, melancholische en treffende woorden van Toon te kunnen blijven luisteren. (gevalletje lijf wil wel maar mind niet)

Ja, met deze planning ben ik klaar toch? Ik ga mijn zus eens polsen…. want haar heb ik echt nodig voor die kick van 2 etappes op 1 dag, met haar lange benen en het gemak van wandelen. De uitdaging Hellendoorn-Holten-Laren volgens het boek 31 kilometers.

Op mijn verlanglijstje…. eh misschien wel iets over Pelgrimmen? Pelgrimeren kun je leren? Of Voettocht naar Rome?