Opa bakkebaard heeft een huisje, en in dat huisje daar is het goed!.

In ons geval is het een huisje ergens in Denemarken. In dat huisje wonen we een week. Daar waar gewoond wordt, komt rommel, rommel op de grond vooral. In het “goede” huisje is daar rekening mee gehouden. Er is een kast vol met rommelopruim attributen. Na het ontbijt pakt meFroukje spontaan de bezem en begint de rommel aan te vegen. Op haar eigenwijze spontane vooral creatieve manier. En daar komt Pa Bakkebaard met veegtips of is het veegles? De bezem is te hard, is er geen zachte bezem. Froukje duikt in de rommelopruimkast en ontdekt een zachte bezem, ja dat gaat stukken beter. Er zit geen schema of logica in, ze veegt er lustig en creatief op los, de rommel op de vloer verzamelt of verplaatst zich. Pa Bakkebaard is man van de logica en de structuren, en gaat creatieve Froukje hier op wijzen. Froukje luistert aandachtig en houdt de zachte bezem goed vast. Want zij wil vegen. De veegles zit erop, de rommel wordt door broerlief met stoffer en blik opgeveegd. De rommel is weg. Mooi. Twee dagen later daar is de rommel weer. Ik zal even vegen, zegt Hidde, en pakt de bezem. De harde bezem. Ik lach en zeg tegen hem: Je bent gewaarschuwd, je krijgt bezemles dadelijk!. Hidde haalt stoer de schouders omhoog, en gaat aan de slag. En ja hoor daar komt manlief uit de badkamer, ziet dat er weer wat instructies nodig zijn. Froukje lacht en geniet nu van het spektakel vanaf de bank. Hidde twijfelt, luistert hij of gaat hij stug door op zijn eigenwijze manier. Dan krijgt hij een ingeving, wandelt naar de rommelopruimkast en gniffelt. Of je pakt de stofzuiger! zegt hij, steekt de stekker in het stopcontact en weg is de rommel.  Vanochtend heeft pa de bezem in zijn handen en veegt er logisch en schematisch op los. Met de kids in het zwembad, kun je rustig vegen. Hij is lekker bezig dan wordt er op het raam getikt, 2 natte kids, staan triomfantelijk veeginstructies te roepen! Pa kijkt ietwat verbouwereerd naar zijn 2 gniffelende, stoere kids achter het raam en veegt zich hier en daar wat verdedigend verder. Ik gniffel: “Schat Dit is de kracht van de herhaling, ze hebben ieder woord van je begrepen, mooi toch!”
(volgens psychiater en auteur William Glasser leren we 90 procent van wat we zelf aan anderen uitleggen, 80 procent van wat we doen, 70 van wat we met anderen bespreken, 50 procent van wat we zien en horen, 30 procent van wat we zien, 20 procent van wat we horen en 10 procent van wat we lezen)