Ga je wandelen? Appt zuslief?
Eh, ja was ik wel van plan? Hoezo?
Ik wil morgen mijn nieuwe schoenen uitproberen..
O, wil je met me mee dan? Morgen of zondag?
Dit geeft mij even de ruimte om te schakelen, morgen, zaterdag? De laatste hockeywedstrijden van het winterseizoen, misschien toch weer eens kijken?
Zondag kan ik niet, werken.
O?
Is het wel slim om dan 21 kilometer te gaan wandelen op je nieuwe rode schoenen!

Dat is een voordeel van de whatsapp? Dit komt bezorgt over toch? als oudste zus.
Mooi!
Ik geef het eerlijk toe, hier is niks van bezorgdheid bij, een en al jaloezie, zij wel!
Zij wel die rode schoenen!
Ja, ik heb het zelfs al snerend tegen de aardige verkoper van ik looplekkerland.nl gezegd, mijn zus verkoop je wel die hippe wandelschoenen! Hij schrikt ietwat en zegt “Die van jou zijn toch ook mooi” terwijl hij me -een ik blijf lekker warm en wordt niet nat- shirt verkoopt. Ja, ja die zijn inmiddels na al die kilometers ook mooi, maar toch! zeg ik.
Nu wil mijn zus weer met me wandelen, want ze wil haar rode schoenen inlopen, tssss…

Ze tekst terug, hoeft niet zegt de meneer van iklooplekkerland.
Oh, oké, morgen 10 uur! Venlo-Swalmen.
Weg is de twijfel, hoogste tijd dat er weer frisse lucht gesnoven wordt. Goede gesprekken, mooie natuur.
Ga je wandelen, mam, morgen? vraagt Froukje enthousiast. Ja, zeg ik de nieuwe rode schoenen van je tante moeten worden ingelopen. Er wordt hartelijk gelachen, die had jij ook heel graag willen hebben toch mam?
Maar ja jij hebt hallus vallus toch? Huh? Ja zoiets.
Weet je wat je tante heeft? Froukje kijkt me aan met een gezicht van wil ik dat echt weten, mam? Eendenvoeten zeg ik snel en ik schater het uit, dochterlief kijkt misprijzend en wrijft er nog eens in “die zie je lekker toch niet in haar rode wandelschoenen!”
Die zit, ik stop met lachen en geef haar een kus, je hebt gelijk, dat jaloerse gedoe van je moeder is raar!
Geeft niks hoor, mam, even jaloers zijn mag best.

Oud versus jong, hier onder wijst jong oud!
Als ze maar geen blaren krijgt! 😉