We zijn er bijna

We zijn er bijna

Heb je Proost! van Youp gelezen?
Vlak voor de kerst had ik ook zo’n begin gemaakt. De donkere dagen van december en de sociale druk om er iets gezelligs van te maken. Ik heb me bedacht, waarom, omdat ik me er al jaren niet meer druk om maak.
Ok, dat is een heel klein beetje gelogen.
Ze zijn zo donker als je zelf toelaat denk ik. Je kan niet overal bij zijn, weet ik inmiddels al een tijdje, gewoon je eigen plan trekken is het beste advies dat jullie mij hebben gegeven.
Ik heb ze allemaal meegemaakt, inclusief ruzies, tranen en irritaties, ongeduld want het loopt nooit zoals het zou moeten.
Deze kerst heb ik overleefd.

Kerstavond een verjaardag in de stad, die avond staat vast.
Het was gezellig, de cava iets minder maar ik had (bijna) genoeg tijd om te herstellen. Met al die kado’s was het onmogelijk om met de trein te komen dus gelukkig ben jij onze #taksimam!
Op de plaats van bestemming, voor het eerst in 5 jaar weer kerst met mijn eigen zooitje in de Engelenstraat. De boom verder volgooien, nog een paar cola voor herstel.
De rest van het gezelschap druppelt binnen een nog vollere boom. Ontelbaar keer geproost, de tafel vol hapjes.
De kleinste prinses wil de plaat, de grootste prinses (ik) de fondue. Tijdens het eten en borrelen alvast aan de berg begonnen.
Het leukste wat ik kreeg is van mijn broer, zonder inpakpapier maar volgekalkt met mijn naam (met zwarte stift), kaarsen in mijn niet lievelingskleuren ;).
Jij wilde naar Rome met Hidde, Parijs met je meisjes en Barcelona met je vent.
Je wilde ook een spaarvarken, die vond ik eentje zo groot dat je voor alle 3 de reisjes kunt sparen.
Het leukste moment, Jij kreeg iets in je hand geduwd, wacht….  je prinsessen gaf je ook iets.
Tegelijk openmaken! 1, 2, 3!
Froukje: Oh, een boekje?
Ik: “Er staat Parijs op!”
Toen volgde een harde hele lange gil, gevolgd door een lach met tranen.
Zo mooi dat mijn zusje niet wist welke kant haar emoties allemaal opvlogen!
Nog meer drank, eten en mooie kado’s. Stiekem gelachen om het gezelschap.
De dubbele crème brûlée brander gelukkig zonder gas, zorgde voor recalcitrante mannen wat weer hilarische scenes gaf. Volgepakt verlieten de oma’s en opa het huis, Jut en Jul naar bed. Wij nog meer wijn, kletsen en tot diep in de nacht het varken gevuld, bijna genoeg voor de trein?
Lekker uitslapen, ontbijten en uiteraard heb ik met Froukje cupcakes gemaakt.

#Taksimam, naar Den Bosch. Ik had nog naar mijn vader gewild maar zoals ik al zei, het loopt nooit zoals het zou moeten lopen. Tweede kerstdag weer met vriendinnen, biefstuk met frietjes. Het toetje in het gezelschap van Dokter Love, All you need hebben we ten slotte gemist.
Grappig, dat een vriendin, niet zo bekend met onze Robert probeerde de verhaallijnen te volgen. Ik heb haar geadviseerd dat niet te doen, gewoon toelaten dat Robert ons de hele uitzending in het O’tje neemt. De wijn smaakte dus nog even de stad in, wat ervoor heeft gezorgd dat ik een witte kerst heb meegemaakt, we kwamen als sneeuwpopjes thuis.

Gelukkig zijn we er nog niet!
31 December kunnen we al bijna aanraken, glitters, champagne en tranen met ABBA.
We mogen terugblikken op het jaar 2014. Ik ben meer dan tevreden!
Ik kijk uit naar 2015, eerst 1 januari.
Onze traditie en het beste recept voor een goed jaar…
Mijn wekker staat al ingesteld, het nieuwjaarsconcert.
Half slapend en enigszins brak dus met een half oog vanuit bed of met een dekentje op de bank.
Het gaat om het slot!
De Radetzky mars.
De bedoeling is, maximaal volume en gewoon meedoen.
Facetime jij mij of ik jou?