Ze is in training! Echt Waar!

Ze is in training! Echt Waar!

Woensdag, je 4 uur werktijd zit er op! Vandaag!
Ik praat hardop en streng tegen mezelf.
Jij gaat die niet zo hippe ongebruikte wandelschoenen aantrekken..
en
wandelen!

Slik, ik kijk naar de Pieterpad boekjes voor me!
Denk aan de wandel4daagse van twee jaar geleden.
Slik nog eens een keer!
Voeten vol blaren, stevige intape behandeling, ervaring met de fietsende EHBO brigade rijker.

Kijk ik naar mijn fonkelend nieuwe echt geen hippe wandelschoenen…
wel met een paars accentje.
Ik neus in de app store, zijn er ook wandelapps?
Downloaden, bekijken en inmiddels zit ik nog steeds naar het scherm te staren.
De tijd tikt vrolijk verder en ….
Dan gebeurd het, ik heb mijn nieuwe wandelsokken aan.
Staar naar de letters op de sokken?
Vraag me af, waarom er een L en een R op staan en ontdek dat ik de L op mijn rechtervoet heb zitten…
En de R links..? Huh?
Dat begint al goed.
Zou die sok nu echt weten dat ie verkeerd zit?
Wat een onzin!
Ga ik nu al dwars doen, of …
Het gesprek met de EHBObrigade plopt op….
Verkeerde sokken, knikken ze, veel betekend tegen elkaar.
Terwijl ik zielig op een krukje zit te staren naar mijn pijnlijke voeten.
Ik trap erin en verwissel de sokken, Zo de L op Links en de R op Rechts..
Charmant stap ik in mijn schoenen,
strik ze met de wandelstrik…die de aardige verkoopmeneer me geleerd heeft.
Mmmm, het voelt goed zeggen mijn voeten, het ziet er niet uit zegt mijn spiegelbeeld.
Colbertje aan dan maar, mijn spiegelbeeld kijkt iets milder.
Weg wezen nu, ga wandelen.

Ik klik mijn wandelApp aan, muziekje erbij.
Stevig stap ik naar het tuinhek, ferm maak ik de poort open en kijk vol zelfvertrouwen om mij heen.
Neem een stevige hap frisse lucht, zet mijn zelfverzekerde lach op en stap de poort uit.
Op naar de Venrayse singels!
Tegen de klok in, uiteraard en de buitenring.
Eerste hindernis, het huis van mijn zus.
Kopje koffie? Of?
Nee, doorwandelen, zuslief zie ik, bezig zijn boven, als ze me maar niet ziet…
Slik, tweede hindernis! Het Raayland, je zal je moeder toch zien lopen, aan de verkeerde kant van de weg!
Doorwandelen…. beetje snel, dan zien ze t echt niet.

Mijn wandelApp, zeg dat ik 1 kilometer heb gewandeld.
Ik glimlach, dat is leuk, dat geeft moed, ik stap vrolijk verder.
Regen! Dat kan natuurlijk ook!
Daar loop ik dan in de regen, in mijn colbertje!
Ik schater het uit, aan de overkant zie ik een wandelaar zijn regenjas aantrekken!
Oeps!
Gelukkig een bui van korte duur, zou die wandelaar nu zijn regenjas weer uittrekken?
Wat trekt een wandelaar eigenlijk aan, wat neemt hij eigenlijk mee?
Ik heb lol, vooral om mij zelf en alle gedachten die bij me op borrelen.
Bij 5 kilometer ben ik weer bijna bij het tuinhek, als mijn telefoon rinkelt.
Mam, waar ben je! Hoor ik Froukje vragen.
Bijna thuis, ben de singels aan het wandelen.
Echt! Is het ongeloof of trots wat ik hoor?

Stoer, zegt ze, tot zo!
Thuis zet ik mijn wandelApp uit en zie dat ik 5,75 km heb gewandeld, in 1.05:56 uur en 284 cal. verloren heb?
Zo, soms zijn cijfers stimulerend.
Ik grijp naar het water, dorst zeg ik!
Mamma, ben je zonder drinken gaan wandelen?
Stom! Niet slim, zegt dochterlief.
Eh, ja best wel eigenlijk.
Nu al zin in mijn volgende wandelroute, ophogen van kilometers is mijn doel!

Beste Venrayenaren, de singels, sorry ik vind ze suf, heel suf!
Wij wandelen als waar we willen Wah!
Wordt vervolgd!