De aanslagen in Parijs zijn een ver van mijn bed show!” Ga ik mijn 100 woorden gebruiken om hier mijn standpunt te verkondigen, wat alle deskundigen (politici, vrienden en kennissen) dagelijks doen? We zijn in oorlog, dreunt er tot me door! Nee! Dat wil ik niet! Welk radartje ben ik in dit geheel. Emoties nemen het over, dat is mens eigen, volgens de psychologen. Dat helpt me, om er een ver van mijn bed show van te maken. Hoewel! Wanneer een collega zegt dat hij niet komt omdat hij weggaat, ik in een flits denk waar ga jij heen, makker? Wordt het de hoogst tijd dat ik naar Trijntje luister, “Ken je mij, wie ken je dan, weet jij mij beter dan ik!”